Poniedziałek Wielkanocny
Najbardziej rozpowszechnionym zwyczajem praktykowanym w Poniedziałek Wielkanocny jest tzw. śmigus-dyngus, czyli oblewanie dziewcząt wodą. Obrzędowe polewanie miało znaczenie magiczne i agrarne: „zobowiązywało” przyrodę, aby sprzyjała ludziom i ich pracy na roli. Z czasem zwyczaj nabrał również charakteru społecznego, stając się oficjalnym początkiem „zolyt” – w niektórych regionach wierzono, że każda
Niedziela Wielkanocna
Najuroczyściej przez chrześcijan obchodzonym oraz najstarszym (od II wieku) świętem jest Wielkanoc. Wczesnym rankiem w Wielką Niedzielę wierni udawali się na mszę rezurekcyjną. Po przyjściu z kościoła zasiadano do wspólnego stołu, aby zjeść po długim poście „święcone”. Przestrzegano, aby wszystkie pokarmy poświęcone w kościele były zjedzone. Resztki dawano krowom, natomiast
Wielka Sobota | Święcenie potraw wielkanocnych
Zwyczaj „święcenia jadła” w okresie wielkanocnym jest znany w Europie od co najmniej VIII wieku. W średniowieczu uroczystość ta odbywała się w niedzielę, ale z czasem została przeniesiona na Wielką Sobotę, a w niektórych regionach na Wielki Piątek. Badacze kultury nie są zgodni co do występowania zwyczaju święcenia żywności na
Marzanna
Sucho, głucho, czarno, biało (środopostno) marzanno (marzanio) i palmiano (kwietno) – tak na Górnym Śląsku nazywano kolejne niedziele Wielkiego Postu. Według naszych obliczeń w poprzednią niedzielę przypadała niedziela Marzanio i w tę właśnie niedzielę należało pozbyć się ze wsi owej tajemniczej postaci, jaką była Marzanna. [29 marca 2020 -przyp. red.]
Boże Narodzenie w Ameryce Południowej – wykład [FOTO]
Ci, którym zimowa aura obfitująca w intensywne opady śniegu uprzykrza życie, 9 stycznia mieli okazję przenieść się na chwilę w egzotyczne rejony świata i wysłuchać wykładu o. Dariusza Gaczyńskiego, który przybliżył charakter obchodzenia świąt Bożego Narodzenia w Ameryce Południowej. Jeśli polubiliście nasze wykłady, przypominamy o nadchodzących: Oblicza śmierci w kulturze