Edukacja #zostańwdomu

Materiały do nauczania początkowego

Łączące tematykę przyrodniczą, sztukę, zagadnienia regionalne z muzyką.

Tematy: Czy przyroda i muzyka mają ze sobą coś wspólnego? oraz Drapieżnik – kto to taki?

Podczas prowadzonych przez nas zajęć staramy się łączyć tematykę z różnych dziedzin i różnorodne metody nauczania, w celu zmaksymalizowania uwagi naszych odbiorców. Dziś zachęcamy Was do bliższego przyjrzenia się materiałom powstałym podczas realizacji programu MUZeum MUZycznie, realizowanego we współpracy ze Śląskim Towarzystwem Muzycznym i Fundacją Orange, wzięły w nim udział: SP nr 5 w Bytomiu i SP nr 15 w Bytomiu i Przedszkole TIKA. Znajdziecie tu wiele filmików, opisów dioram przyrodniczych, zdjęć, materiałów dźwiękowych oraz opisów naszych warsztatów, które mogą Wam się przydać obecnie do uatrakcyjnienia Waszych zajęć on-line.

Program Muzeum Muzycznie zakładał łączenie tematów z wystaw stałych MGB z muzyką. W tym celu zaprosiliśmy do współpracy specjalistów ze Śląskiego Towarzystwa Muzycznego. Jak wyglądały kolejne etapy pracy zobaczycie na filmie podsumowującym projekt.

Jak przeprowadzić zajęcia przyrodniczo-muzyczne?

Prezentowane materiały mogą posłużyć do realizacji następujących zagadnień:

„Czy przyroda i muzyka mają ze sobą coś wspólnego?”

Wiosna to idealny czas do wsłuchiwania się w ptasie trele i podglądania życia zwierząt . Wystarczy wsłuchać się w dźwięki za oknem. Na naszych balkonach, na pobliskich krzaczkach i drzewach robi się wtedy wielki ruch. Dochodzą do nas gruchanie gołębi, radosne ćwierkanie wróbli i innych ptaków. A czy my, ludzie, potrafimy tak pięknie śpiewać jak ptaki i naśladować ich głosy? Jest to dość trudne. Ptaki do wydawania dźwięków wykorzystują swój aparat głosowy, który różni się wielkością od ludzkiego, ale możemy je naśladować korzystając z różnych instrumentów.

Opisy zajęć:

http://muzedukacja.blogspot.com/2014/10/koncert-spiew-ptakow.html

http://muzedukacja.blogspot.com/2014/10/spiew-ptakow-czyli-muzeum-muzycznie.html

Dodatkowe materiały:

• Dwa filmy do muzyki klawesynowej Francoisa Couperina „Śpiew ptaków” i „Kukułka”. Wysłuchajcie utworów muzycznych. Czy muzyka brzmieniem nie naśladuje ptasich treli? Czy uda wam się usłyszeć tytułową kukułkę?

• Puste, szklane butelki lub rurki – dmuchając w nie od góry delikatnie, tak jakbyśmy grali na flecie poprzecznym, uzyskamy dźwięk podobny do pohukiwań sowy lub dźwięku wydawanego przez ptaka bąka (opis na blogu). Istnieje też możliwość wykonania swojego własnego instrumentu. W tym celu potrzebujemy: twardą rurkę, np. po folii aluminiowej, silikonową rękawiczkę, taśmę klejącą i słomkę. Rękawiczkę zakładamy na koniec rurki i przymocowujemy za pomocą taśmy klejącej dokładnie zaklejając cały obwód rękawiczki (powietrze nie może uciekać tędy). Obcinamy czubek kciuka w rękawiczce – w jego miejsce wkładamy słomkę i ponownie obklejamy taśmą klejącą łączenie. Następnie naciągamy cztery pozostałe palce rękawiczki na bok tuby i przytrzymujemy je. Słomka zwisa swobodnie z boku. Wdmuchujemy powietrze do środka przez słomkę. Zatkany wylot do rury rezonuje, wydając bardzo głośny dźwięk.

Cele:

• Poznanie ptaków charakterystycznych dla rejonu Górnego Śląska.

• Uwrażliwianie dzieci na muzykę klasyczną.

• Rozwijanie umiejętności postrzegania i wyciągania wniosków: budowa danego gatunku ptaków wpływa na rodzaj wydawanego dźwięku i świadczy o sposobie i rodzaju zdobywanego pokarmu.

• Kreatywna zabawa.

„Drapieżnik, kto to taki?”

Lekcja przeznaczona jest dla trochę starszych dzieci. Podczas zajęć kładziemy nacisk na umiejętność wyciągania wniosków z przeprowadzanych obserwacji. W dioramach przyrodniczych odnajdujemy i opisujemy takie gatunki charakterystycznych dla Śląska ptaków jak : kormoran, czapla siwa, ślepowron, kaczki krzyżówki, bąk, rybitwy i mewy. Opisujemy ich budowę ciała (mocny i krótki dziób, duże szpony, cienkie nogi do brodzenia po wodzie, płaski dziób z siateczkowata spodnią częścią – to informacje, które pomogą nam wytropić zwyczaje danego gatunku). W zajęciach możemy wykorzystać fragmenty zajęć dotyczących ptasiego śpiewu.

Zajęcia mają charakter ekologiczny: bardzo często dzieci są zdziwione, że to my – ludzie, posiadacze słabych pazurów, nie najlepszego węchu i słuchu, mało zwinni w porównaniu do reszty zwierząt a za to bardzo hałaśliwi, jesteśmy najgroźniejszymi drapieżnikami w przyrodzie. My obecnie „polujemy” w sklepach i mamy zwyczaj marnować jedzenie. Zdarzają się również przypadki polowań dla przyjemności. Zwierzęta nigdy tak nie robią, polują tylko wtedy, gdy są głodne, a walczą, gdy czują się zagrożone.

Dodatkowe materiały:

• Wideoklip „Drapieżnik – kto to taki?”. Odgadnij, jakie zwierze opisuje piosenka? Co umożliwia bohaterowi zdobywanie pokarmu?

• Opis dioram przyrodniczych i gatunków wraz z materiałem zdjęciowym:

https://muzedukacja.blogspot.com/2020/03/drapieznik-kto-to-taki.html