Instalacja „bivocus mutantur” wpisana w kubaturę pomieszczenia Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu obejmuje dwie korespondujące ze sobą przestrzenie o identycznych rozmiarach i uzupełniających się kolorach – czerwonym i zielonym.

Na podeście znajdującym się pośrodku pozbawionego innych przedmiotów pomieszczenia zamontowane zostały pod różnymi kątami nachylenia jasnoczerwone, amorficzne kształty. Oświetlone od dołu niebieskim światłem, wydają się unosić lekko nad powierzchnią podestu. Rodzą skojarzenia z żywymi, kwitnącymi formami o niezidentyfikowanym rodowodzie i kształcie. Te same formy usytuowane na przeciwległej środkowej ścianie na końcu pomieszczenia – w linii wzroku, nad podestem – lśnią bladozieloną barwą. Są efemeryczne i pozaziemskie.

Dwie jednakowe powierzchnie, identyczne kształty, dopełniające się kolory… Wydaje się jednak, że natura przekształciła je w różne formy. „Bivocus mutantur”.

Yvonne Goulbier to niemiecka artystka, która w swoich pracach wykorzystuje przede wszystkim materiały fluorescencyjne i promienie UV. Od ponad 40 lat pracuje ze światłem, aby stworzyć poetycką atmosferę i ukazać „duszę” pomieszczenia. Głównym tematem prac Yvonne Goulbier jest postrzeganie rzeczywistości i jej zmiana. Artystka, działając głównie w przestrzeni publicznej, odsłania i rekonfiguruje ciemne przestrzenie w blasku barwnych pigmentów.

Urodzona w 1953 roku w Kaiserslautern, mieszka i pracuje w Hildesheim. W latach 1974–1979 studiowała projektowanie wnętrz. Wystawiała w renomowanych instytucjach, takich jak Muzeum Folkwang, Centrum Międzynarodowej Sztuki Światła w Unna, Muzeum Sprengla i Villa Massimo. Otrzymała liczne stypendia i nagrody. Od 1980 do 2011 roku współpracowała z mężem rzeźbiarzem Klausem Goulbierem (1951–2011).

Sztuka Yvonne Goulbier sytuuje się w obszarze sztuki światła, choć niektórzy badacze jej twórczości twierdzą, że nie jest artystką światła, lecz ciemności. Czerń jest bowiem stanem, z którego mogą wyłaniać się nowe kształty, ciemność wypełnia pokoje, zanim ujawnią swoje opalizujące, nowe życie w blasku barwnych pigmentów. Yvonne Goulbier wykorzystuje światło jako instrument techniczny, a przestrzeń – jako zmienną inscenizacyjną, aby umożliwić architekturze i światłu pojawienie się w zmienionej formie. Prawdziwy akt twórczy Yvonne Goulbier polega więc na radykalnym usunięciu istniejącej rzeczywistości i stworzeniu nowej – takiej, w której pojawiają się „wewnętrzne obrazy” zrodzone z tęsknoty za innym światem.

Artystka wybiera zazwyczaj pomieszczenia, do których nie dochodzi żadne źródło światła, dzięki czemu dany obiekt, pokryty fluorescencyjną farbą i oświetlony światłem UV, przybiera nieuchwytny kształt, stworzony za pomocą koloru i światła – staje się istnieniem koloru, czystą świecącą barwą, świetlnym odniesieniem wobec jego rzeczywistego obrazu, kształtu. Materiał użyty w tym procesie może być zupełnie banalny, ważne jest, by uwolnić go od swojej oryginalnej, specyficznej „normalności” i za pomocą wspomnianego światła i koloru wprowadzić w stan „sztuczności innej rzeczywistości”. Nie bez znaczenia dla Yvonne pozostaje również sama przestrzeń – artystka sumiennie bada strukturę, historię i namacalną aurę pomieszczenia, które wybiera do swoich instalacji, materiał wyjściowy przestrzeni jest bowiem niezwykle ważny dla jej późniejszej transformacji.

✅ Data otwarcia wystawy: 22 października 2020 roku (czwartek), godz. 17.00 (wydarzenie online)
✅ Czas trwania wystawy: 22 października 2020 – 22 listopada 2020
✅ Miejsce: pl. J. III Sobieskiego 2