Władysław Broniewski – uwięziony w złotej klatce oraz Wojciech Bąk – całkowicie zapomniany, prześladowany przez nową, powojenną władzę.

Spotkanie poświęcone drodze twórczej dwóch poetów XX wieku, których losy pozwalają ujawnić zasady ręcznego sterowania polityką kulturalną kraju oraz wskazać na strukturę działania służb. Służb, które miały świetnie rozpracowany system inwigilacji i poprzez media nagłaśniały jednych, a uciszały drugich.

System stypendiów, zasady członkostwa w związkach, kryteria pomocy materialnej, nagród i kar stanowiły narzędzie w rękach władzy, która wynosiła na piedestał i z niego zrzucała. Nie trzeba dodawać, że przy „zrzucaniu” kierowała się sobie tylko wiadomą prawdą, przekazywaną kontrolowanym organom prasy i radia. W zasadzie był to system represji, ponieważ nagradzał głównie posłusznych, pozbawionych charakteru pisarzy i poetów; w najlepszym razie – naiwnych, w najgorszym – cyników.

Zapraszamy do świata dwóch literackich osobowości, przedstawionego w kontekście socjalistycznego realizmu ówczesnych czasów.

data: 18 lipca 2018 (środa), godz. 17.00
miejsce: Sala Kolumnowa, ul. W. Korfantego 34
prowadzi: Jolanta Zaczkowska
wstęp wolny