W ludowej wizji świata mamy rozbudowane wyobrażenia kontaktów zmarłych z żyjącymi. Odwiedziny tych, którzy odeszli, stanowiły stały element wielu świąt dorocznych – harmonijnie włączały się w praktykę obrzędu. „Ich” powrót w tym czasie był przez społeczność oczekiwany – nie budził ani niechęci, ani lęku. Na spotkaniu „Śmierć w polskiej obrzędowości dorocznej” porozmawiamy o praktykach obrzędowych, które do dziś są kultywowane, zmieniły jednak swoje znaczenie lub utraciły swój pierwotny charakter. Spróbujemy odpowiedzieć sobie na pytanie, co ma pisanka wspólnego ze śmiercią, dlaczego wróżono w noc św. Jana i w andrzejki oraz dlaczego kostucha ma kosę.