Pokaz „Haft współczesny. Monika Drożyńska”

Sztuka współczesna + „robótki ręczne” = narzędzie komunikacji i walki z systemem

Haft, tkactwo czy nawet ceramika przestały być synonimem domowych prac użytkowych przypisywanym głównie kobietom. W Ameryce Południowej działa kolektyw mężczyzn, który robi na drutach w miejscach publicznych po to, aby jak piszą sami aktywiści: „Utkać nowe społeczeństwo, przemyśleć nową męskość i przełamać stereotypy i paradygmaty”. W Polsce także nie brakuje artystów i artystek, którzy używają sztuki tekstylnej na froncie sztuki współczesnej. Chcą zwracać uwagę, uwrażliwić społeczeństwo, walczyć z wykluczeniem oraz utartymi schematami.

Jedną z najbardziej znanych i najbardziej aktywnych twórczyń w tej dziedzinie jest Monika Drożyńska. Hafciarka jest obecna nie tylko w galeriach, muzeach czy w domowych pieleszach wielu prywatnych kolekcjonerów, ale także w przestrzeni publicznej. Jej hasła-klucze czy tekstylna poezja działają jak budzik dla przechodniów uśpionych miast i użytkowników komunikacji publicznej.  Pobudka! Zastanów się, pomyśl, rozejrzyj, ale też zajrzyj w głąb siebie.

Z okazji Europejskich Dni Dziedzictwa 2022 w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu zaprezentowane zostaną dwie prace Moniki Drożyńskiej z cyklu „Czarno na białym”. Obydwie zostały wykonane autorskim ściegiem, techniką haftu płaskiego. Prace inspirowane są regionem, a nawet samym Bytomiem. Ponadto w sobotę, 17 września, o godzinie 14.00 spotkamy się na prezentacji twórczości autorki haftów, podczas której omówimy wielki powrotu do łask „robótek ręcznych” w aktualnych działaniach artystycznych.

Monika Drożyńska – artystka sztuk wizualnych, hafciarka, aktywistka. Absolwentka i doktorantka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Prekursorka technik hafciarskich w sztuce współczesnej i tkaniny w przestrzeni publicznej. Interesuje się językiem, który bada za pomocą haftu ręcznego na tkaninie. Współpracowała z Zachętą Narodową Galeria Sztuki, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Muzeum Współczesnym we Wrocławiu, Muzeum Sztuki Współczesnej Fundacji Ludwig w Wiedniu, Muzeum Sztuki Współczesnej w Budapeszcie, Centrum Sztuk Pięknych BOZAR w Brukseli i nie tylko.. Jej prace znajdują się w kolekcji Bunkra Sztuki, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie i w wielu innych miejscach.

🎀🎀🎀

Warsztaty dla dzieci pt. „Prababcia modna”

Koronkowe czepce, galandy zdobione kwiatami, wstążkami i szklanymi ozdobami, eleganckie westy – stroje naszych pradziadków były niezwykle bogate i różnorodne. Jednak mało kto dziś wie, że to, w jaki sposób ktoś jest ubrany dostarcza nam wielu informacji, często zanim jeszcze będziemy mieli okazję z tym kimś porozmawiać. Uczestnicy warsztatów „Prababcia modna” poznają świat modowych wyborów naszych przodków przymierzając ich przepiękne stroje – zopaski, kabotki, kiecki, brucleki czy bizoki, wspólnie nauczymy się „czytać” bytomski strój ludowy oraz przeprowadzimy niecodzienną pamiątkową sesję zdjęciową.

Co ważne, strój poznawać będziemy również za pomocą dotyku.

kiedy? 11 września 2022 (niedziela), godz. 12.30–14.00
kto prowadzi? Magdalena Pospieszałowska i Anna Rak
gdzie? wystawa etnograficzna, Muzeum Górnośląskie w Bytomiu
wstęp? zajęcia bezpłatne, realizowane w ramach projektu „Sztrykowane, heklowane, biglowane – skarby śląskiej szafy. Edycja 2022” i „Europejskich Dni Dziedzictwa”
więcej informacji? Dział Edukacji: 32 281 82 94, w. 127

Na zajęcia obowiązują zapisy, które prowadzi Dział Edukacji: 32 281 82 94, w. 127

ℹ️ Projekt „Sztrykowane, heklowane, biglowane – skarby śląskiej szafy. Edycja 2022” został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Narodowego Centrum Kultury: EtnoPolska. Edycja 2022.

🎀🎀🎀

Warsztaty dla młodzieży pt. „Antropologia stroju” 

Świat, który znali nasi pradziadkowie tu na Śląsku uległ ogromnym przeobrażeniom, żeby nie powiedzieć, że zniknął całkowicie. Stroje z dumą noszone przez nasze prababcie, gorliwie praktykowane obyczaje związane z ważnymi życiowymi wydarzeniami, czy żelazne tradycje regulujące życie w ciągu roku, znalazły swoje miejsce w zimnych murach muzeów, czy suchych opracowaniach przewodników. Nie pozwólmy im skostnieć!

Czy zastanawialiście się kiedyś po co się w ogóle ubieramy? A skoro już się ubieramy, to dlaczego ubieramy się właśnie w to, w co się ubieramy? Strój mówi o nas niejedno. Powszechnym przekonaniem jest, że nie należy oceniać książki po okładce, jednak czy naprawdę jest to możliwe? Okładki książek dostarczają nam informacji o gatunku do jakiego książka należy, sugerują treść poprzez pewne symbole czy obrazy, często dostarczają nam również informacji o autorze i rekomendacji mniej lub bardziej znanych osób czy tytułów prasowych. Trzeba pamiętać, że stanowią powierzchnię, pod którą kryje się zasadnicza treść, ale nie jest to powierzchnia, która pozostaje bez znaczenia dla naszych czytelniczych wyborów. Również to, w jaki sposób ktoś jest ubrany dostarcza nam informacji o nim i zaistniałych okolicznościach, często zanim jeszcze będziemy mieli okazję z tym kimś porozmawiać.

Dzieci podczas zajęć będą miały okazję zaobserwować, w jaki sposób zakres informacji udzielanych przez strój zmieniał się i ewoluował. Od najprostszych rzeczy, jakimi są zróżnicowanie ze względu na płeć (naszym prababciom nawet nie śniło się, że mogłyby założyć spodnie zamiast swoich kiecek), wiek czy stan cywilny (dzisiejsze stroje na ten temat raczej milczą), po kwestie bardziej skomplikowane, takie jak status majątkowy (tak, dzisiaj też to bardzo dobrze znamy, zaskoczeniem było, że i prababcie w ten sposób różnicowały), okoliczności, do których strój miał przystawać czy miejsce, z którego pochodzimy. 

Wspólnie nauczymy się „czytać” bytomski strój ludowy, dowiemy się w jaki sposób tworzy się modę a także, że nasze prababcie również nie były na nią obojętne. Uczestnicy zajęć zostaną wdrożeni w świat modowych wyborów naszych przodków przymierzając ich przepiękne stroje – zopaski, kabotki, kiecki, brucleki czy bizoki.