Ciżmy, trzewiki, patynki, czyli dzieje obuwia na ziemiach polskich od IX do XVIII w.

Fot. PixabayObuwie. Można by powiedzieć, że to bardzo, w pełnym tego słowa znaczeniu, przyziemny temat. Ale czy na pewno? Buty to nie tylko element stroju. W tradycji kulturowej przyjęło się, że obuwie jest m.in. symbolem seksualnym. Może oznaczać miłość i oddanie. Może również oznaczać szczęście i zdrowie albo władzę. Co jeszcze? O ciżemkach, trzewikach i patynkach będzie można posłuchać na spotkaniu 19 kwietnia.

Dzieje obuwia pełne są zaskakujących historii. W Anglii ukrywano buty w kominie lub pod podłogą – miały chronić dom i jego mieszkańców przed złymi mocami. Z kolei w starożytnym Egipcie sandał był symbolem panowania i władzy. Obuwie występuje też w zabobonach, w przysłowiach oraz w bajkach. Któż z nas nie zna Kopciuszka czy Kota w butach?

Buty to ważny element ubioru. Ich kształt, barwa i zdobienie od dawien dawna wskazywały na status społeczny i ekonomiczny osoby, która w nich chodziła. Obuwie podlegało kaprysom mody, a najbardziej wrażliwym na zmiany był nosek. Ze względu na jego kształt, buty otrzymywały czasem dziwaczne nazwy jak np. „krowia morda” czy „niedźwiedzia łapa”. Noszono także obuwie ochronne – patynki i mule. Zakładano je na buty właściwe przed wyjściem na ulicę.

Podstawowy krój obuwia, który przetrwał do dzisiaj, wykształcił się do końca XIII w. Od XV do XVIII wieku technika produkcji obuwia ulegała dużym zmianom. Jakim i co one z sobą niosły, dowiedzą się uczestnicy spotkania.

Data: 19 kwietnia 2017, godz. 17.00
Miejsce: pl. Jana III Sobieskiego 2, Centrum Edukacji
Prowadzący: Dorota Podyma
Wstęp wolny